[18+] Journal Written Challeng of Woman บันทึกความท้าทายของผู้หญิง โดย Sutasinee Kansomdee

(วิดีโอการต่อสู้ของคุณ Sutasinee Kansomdee)

เป็นครั้งที่ 2 แล้วที่ผมไปได้เยือน Dream Space Gallery ในงานเฉลิมฉลองของคุณลุงท่านหนึ่ง Master Fhuck (วัด ตา ฟัก) ครั้งนี้ถึงตาของศิลปินสาวผมยาววววว ได้มาขอเปิดพื้นที่เล่าประสบการณ์ในอดีต ผ่านสมุคบันทึกที่ยังคงแฝงไปด้วยความรู้สึกที่ยังคงชัดเจน เหมือนกับพึ่งเกิดขึ้นไปไม่นาน

(ผู้คนนั่งรอพิธีเปิดงานด้านหน้า Dream Space Gallery)

เมื่อผ่านม่านสีแดงไป สู่โลกแห่งความทรงจำ ทั้งการต่อสู้ ความเสียใจ และสรีระของผู้หญิงที่ธรรมชาติได้สร้างมาอย่างงดงาม โดยไม่จำเป็นต้องเสริมเติมแต่งแต่อย่างใด โดยนำเสนออกมาเป็นภาพวาด และการวางวัสดุต่างๆ เช่น ร่ม, กรงที่ด้านในมีกระจก, โพเดี... เวทีดีกว่า เวทีและสมุดบันทึกมากมาย

(บันทึกการเดินของคุณ Sutasinee Kansomdee)

ด้านหลังสุด มีการฉายวีดิทัศน์ ที่เธอได้ไปต่อสู้กับอะไรบางอย่างมา และการอ่านบันทึกที่บีบอารมณ์เศร้า ความสิ้นหวัง และความกลัว เมื่อได้สอบถามถึงรายละเอียด พบว่า บันทึกของเธอเริ่มตันเมื่อเธอก้าวเขามาสู่โลกของศิลปะ และการจัดนิทรรศการครั้งนี้เปรียบได้กับการสรุปส่งท้ายการเรียนรู้

(ด้านหลังของงานมีวิดีโอการแสดงและอารมณ์การอ่านบันทึกของเธอ)

เวลา 18.00 ก็ถึงเวลาที่เธอจะได้อ่านบันทึกให้กับทุกคนในงานฟังกัน แต่ก่อนจะเริ่ม ทุกคนในงานจะได้ "มะนาว" จากอดีตที่เต็มไปด้วยความเสียใจ และ ความผิดหวัง เสียงการอ่านที่มั่นคงเริ่มสั่นปนน้ำตา แต่เมื่อความเศร้าคลี่คลายเริ่มเป็นการระบายความอัดอั่น รูปวาดจากสมุดถูกฉีกแล้วฉีกแล้วเล่า หลังจากนั้น เธอลงมาพร้อมกับกรรไกรที่พร้อมยื่นให้กับทุกคน เพื่อให้ตัดบางสิ่งที่ถ่วงเธอไว้อยู่ "ความกลัว"

(แขกทุกคนจะได้รับมะนาวคนละหนึ่งลูก)

จนเมื่อถึงเวลาต้องลงเวที ก็ได้ส่งสารสุดท้าย ที่เป็นการต่อสู้ในช่วงเวลาปัจจุบัน และอีกหลายคนที่กำลังต่อสู้ไปพร้อมกันแผ่นดิน เธอขว้างมะนาวออกไป เพื่อให้ลงร่มที่อยู่สูงเกือบติดเพดาน เมื่อผู้ร่วมงานเห็นดังนั้น ก็เริ่มทยอยปามะนาวตาม ออกไป! ออกไป!! ออกไป!!! พร้อมเสียงตบมือที่ดังลั่น

(ร่างกายสำหรับคุณ Sutasinee Kansomdee ถือเป็นศิลปะที่งดงาม)

ความรู้สึกที่อัดอั่นถูกปลดปล่อยไปพร้อมกัน เกิดแรงพลักดันอะไรบางอย่างที่ต้องการต่อสู้เพื่อสิ่งที่ดีกว่า หรือ พยายามออกจากสิ่งเลวร้าย ไม่ว่ามันจะเกิดจากไหน มันจะดำมืดสักเพียงไหน หรือ มันซับซ้อนจนยากจะเข้าใจสักเพียงใด "การบันทึก" จึงเปรียบดังเข้มทิศชี้ทางสว่างสำหรับใครบางคน ที่ทุกความเจ็บปวดที่เราต้องเผชิญหน้า จะถูกจดจำและประกอบกันเป็น "ความกล้า" และเมื่อถึงเวลา สัญญาของมันเริ่มดังเต็มหัวใจ และพูดออกเป็นคำพูดสุดแสนเรียบง่าย ว่า "กูจะไม่ทนอีกต่อไป!!!"