"บันทึกเวลา" โดย Siwawong Rakwongwarit

ภายนอกอาจจะตกใจกันเล็กน้อย ว่าทำไมผลงานของคุณศิววงศ์ รักวงศ์วริศ ถึงได้มีความคลายกัน แต่ประเด็นสำคัญกับไม่ได้อยู่ที่ตัวผลงานเพียงอย่างเดียว

ผู้เขียนได้เดินทางไปหาคำตอบ โดยคุณปาร์คได้เฝ้ารอเพื่อนำเสนอถึงสิ่งที่ผมเรียกว่า "บันทึกเวลา" ท่ามกลางบรรยากาศร้านกาแฟสไตล์ Vintage ชื่อ OP(Openn Live Storage)

ผลงานของเขาได้ถูกนำไปติดระหว่างทางบันไดขึ้นไปชั้น 2 ของร้าน และมีที่นั่งให้ผู้ที่แวะมาชมผลงาน ให้ได้คุ้นคิดกับเครื่องดื่มสุดโปรดและผลงานปริศนาที่แฝงความนัยอะไรบางอย่างไว้

โชคดีที่ผู้เขียนได้มาพบเจอกับเจ้าของผลงาน เลยอดถามไม่ได้ว่าอะไรกันแน่ ที่แฝงอยู่ในเส้นดำหยักเหล่านี้ คำตอบก็คือ "การกระทำของแต่ละช่วงเวลา" ซึ่งแต่ละผลงานก็จะเป็นชื่อเดือน ทำให้เดาได้ต่อไปอีกว่า ชื่อผลงานที่เป็นเดือน คือช่วงเวลาที่เขาได้วาดเส้นหยักนี้ลงไปนั่นเอง

 

เขายังบอกอีกว่า เวลา สำหรับพวกเรา คือ สิ่งที่คอยๆ หมดลงไปเรื่อยๆ แต่นั้นคือสิ่งที่เราสร้างขึ้นมาเอง ไม่ว่าจะด้วยจุดประสงค์ใดก็ตาม เวลา คือสิ่งสมมุติของพวกเรา เหมือนตัวอักษร การแลกเปลี่ยน ล้วนแต่เป็นกฏเกณฑ์ที่เราสร้างในสังคมที่ต้องดำเนินไปตามกฏระเบียบ

 

แต่นั้นก็ทำให้เราลืมความจริงไปว่า แท้จริงแล้ว วิถีดั่งเดิมนั้นไม่ได้ซับซ้อนอะไรขนาดนั้น ความเรียบง่ายของผลงาน อาจไม่ใช่ประเด็นเท่ากับว่า ครั้งหนึ่งเราเคยได้บันทึกอะไรลงในช่วงเวลาที่เรายังมีชีวิตอยู่ เมื่อได้กลับมาดูอีกครั้ง การได้รำลึกถึงสิ่งที่ทำลงไป ก็เป็นจิ๊กซอว์ที่เติมเต็มตนเองว่า สิ่งใดบ้าง ที่ทำให้เรายังคงภาคภูมิใจในกับเส้นทางที่เราได้เลือก

 

เหมือนครั้งนี้ของผู้เขียนที่กล้าใช้เวลาอยู่กับบทความนี้กว่า 2 อาทิตย์กว่าๆ ผลที่ได้ก็คือ ละอายใจมาก (เหมือนคนขี้เกียจเขียน อ่ะ)

 

เขียนโดย มงคล พิกุลน้อย จาก ผู้ที่สามารถหาเหตุผลให้กับความขี้เกียจของตัวเองได้อย่างสวยหรู
ชมเรื่องราวของศิลปะในเชียงใหม่ได้ที่ : www.iherewithart.blogspot.com

 

#SiwawongRakwongwarit
#งานนิทรรศการศิลปะในเชียงใหม่